{"4":"

Wiosną 1656 roku przez bramy zamku w Starej Lubowli przeszedł król. Rozpoczynał ryzykowną drogę powrotną do kraju pogrążonego w wojnie.

Władca w jednym z najtrudniejszych okresów polskiej historii

Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) sprawował władzę w Rzeczypospolitej w latach 1648–1668, w jednym z najbardziej skomplikowanych okresów polskiej historii. Jego panowanie przypadło na powstanie Chmielnickiego, najazd szwedzki zwany potopem, wojny z Moskwą i Turcją oraz konflikty wewnętrzne szlachty. Król wspierał rozwój nauki i podejmował próby reform ustrojowych, jednak większość jego inicjatyw napotykała opór szlachecki i była blokowana przez ciągłe konflikty zbrojne.

Lubowelski epizod – strategiczny punkt na trasie

W czasie potopu szwedzkiego Jan Kazimierz opuścił kraj i schronił się na Śląsku. Wiosną roku 1656 rozpoczął powrót do Rzeczypospolitej, wybierając drogę przez Spisz. Postój w zamku w Lubowli stał się ważnym punktem na królewskiej trasie. Gospodarz twierdzy, Stanisław Lubomirski, starosta spiski, przygotował uroczyste przyjęcie monarchy, aby pokazać swoją lojalność wobec władcy i gotowość do dalszej walki o wyzwolenie Polski spod szwedzkiej okupacji.

Kontynuacja drogi do odzyskania władzy

Po pobycie w Lubowli Jan Kazimierz kontynuował podróż w głąb kraju, stopniowo odzyskując kontrolę nad kolejnymi terenami. Działania króla przyniosły rezultaty. Szwedzi zostali wyparci z większości polskich ziem. Władca panował do 1668 roku, kiedy abdykował i opuścił Polskę na stałe. Zmarł w roku 1672 we Francji, pełniąc funkcję opata klasztoru Saint-Germain-des-Prés.

Element unikalny

Interaktywna mapa pokazująca dokładną trasę powrotu Jana Kazimierza przez Lubowlę z możliwością prześledzenia kolejnych etapów królewskiej podróży.

\n\n\n","13":"
\n\n","14":"
"}